سـقای عشق

سقای عشق
ســاز و برگ و رزق و روزی؛ بار مـن
سـوز و ساز و عشق ورزی؛ کار مـن
بنــــدهی عشــقـم نه بر راه خطــــا
ای خــدا، كن روزی عشقم عطـــــا
آشــــنـايـم از ازل بـا نـام عشـــــق
بـاده نوشـــم تا ابد از جام عشـــق
بادهی بی دُرد عشــقم، نوش بــاد
يا چـــراغ عمـــر من، خـاموش بــاد
در خـــــم ابــروی تـو بـس رازهـــــا
صـــد كرشمه، صد ادا بس نازهــــا
ای طبيــب اين دل ســــودای مــن!
ای تو هــم پنهان و هم پيدای مــن!
عشــــق يار چــــــارده زيبـــای مـن!
عمــر من شد ده چهــار و وای مــن!
تشـــنه مـانـدم در كوير عشـــق، باز
چـــارۀ اين تشـنــگان عشـــق، ساز
در ميـــان چــارده زيـبـــــای عشـــق
كو بنيهاشم مه آن سقای عشــق
كـــــو مــه تـابـان دشــت كـربــــــلا؟
ســـــرو ســــبــز خـــرّم بـاغ بـقـــــا
يــاد او تـمـثـيـــــل ايـثـــــــار و وفــــا
شـــــد كجـــا آن يـاور خـون خـــــدا؟
ايــن مــه مـن يـاور خورشـيد شـــــد
نــور چـشــم حـيـــدری جاويد شـــد
شـــد مـهام در«علقـمه» شقالقمر
خــون پـاكــش در ره ديــن پـرثـمــــر
در كـنـــــار چـــارده زيـبــــــا نوشـت
تـا ابـد پـايـنـــــده نـامـش سرنوشت
شــور عشــق از نام او پر شـور شـد
جــلوهای كرد و جهــــان پـر نـور شـد
برگزیده از «مُهر مِهر»، کافی شهرام، ص 42.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* - کتاب جهان مهر و ماه. چهارمین نمایشگاه بین المللی.تهران. ص 62